بچه های کارون
نقد و بررسی رمان نوجوان «بچه های کارون» نوشته احمد دهقان
منتقد: محمدرضا گودرزی
حجم فایل
تعداد لغات: 3135
رمان، داستان بلند یا داستان کوتاه هر کدام در نوع خود ارزش خودشان را دارند. بچه های کارون، از نظر ژانر؛ رمان واقع گرای اجتماعی سیاسی است و موضوع آن داستان جنگ است. هم در خود متن گفته شده است و هم شیوه ی روایت می گوید؛ ادای دِین به آزادی خرمشهر و بچه های خرمشهر است.
راوی در این رمان مهمترین عنصر داستانی است و مهمترین کارِ فرمی که در این داستان صورت گرفته است در نظرگاه داستان است. چه کسی حرف م یزند. نوجوان محصلی که قرار است برگردد و امتحان های خرداد ماه را بدهد. به غیر از مادرش اطلاعات دیگری از او نداریم. نیازی هم نیست که داشته باشیم. شهرشان هم شهری غیر از خرمشهر است. همان قدر که روای مهم است، مخاطب راوی هم مهم است. با چه کسی حرف می زند. یا مخاطب، درون متنی است و یک نفر توی متن است و راوی، روایت را برای او تعریف می کند، یا مخاطب معینی نیست و مخاطب تلویحی است. توی این کتاب جاهایی به نظر می آید که مخاطب درون متنی دارد.